Eğ: eğme, yönelme, yönlendirme, şeklini bükme /değiştirme
Öğ: Akıl , us demektir.
Bu iki önemli heceyi eğitim, eğitimci, öğretmen , öğrenci, öğrenme kelimelerinin içinde buluyoruz. Eğitim ve öğretim aslında birbirinden ayrı, ama birbirini içeren ,destekleyen aralarında sinerji olan iki önemli kavramdır.
Ailenin görevidir eğitim.
Öğretmek ise bizim gibi profesyonellerin meslek olarak ve ticari kar amacı da güderek hedefledikleri, başarı ve maddi kazanç odaklı bir “YARDIM SATMA“ mesleğidir. Günümüzde bu alanda faaliyet gösteren özel şirketler arasındaki büyük rekabetler ve pasta paylarının küçülmesi ister istemez bu hizmeti veren şirketleri İYİ ve DAHA İYİ olamaya zorlamaktadır.
Aile ise eğitimi çoğu zaman iç güdüsel, duygusal ve tesadüfü deneme/yanılma yöntemleri ile çocuğuna aktarıyor. Son yıllarda ekonomik durumu iyi olan ve biraz da bilinçli olan anne ve babalar bu konuda az da olsa profesyonel destek almaya, kitap, yayın, seminer gibi konulara eğilmeye başladılar. Fakat bu alandaki ilgisizlik hala büyük denebilecek durumda.
Ailesel eğitim alanında iyi olmayan çocukların öğrenme konusunda sıkıntıları olduğunu hem derslerinde hem de sosyal ilişkilerinde her gün birebir yaşayan bir insan olarak inanın iki tarafında yani hem ailenin hem de çocuğun arasında kalmış durumdayım. En çok mücadeleyi genelde annelere karşı veriyorum. Anneler kendi eksikliklerini bir türlü kabul etmiyor, veli görüşmelerinde hep zamanlarının olmadıklarından bahsediyorlar. Sürekli yorgunlar. Para ödedikleri zaman sorunun çözüleceğini düşünüyorlar. Halbuki para ödedikleri zaman sadece derslerdeki başarısızlığı çözebilecekler -o da BELKİ-. Çocuktaki sorunu çözemeyecekler. Ders çıkışlarında bazen ders veren arkadaşlarımla bir araya gelip –dertleştiğimizde- annelerin bizi bazen dadı, bazen eğitimci, bazen aile terapisti, bazen de pedagog olarak algıladıklarını düşünür hale geldik. Oysaki bizler sadece Almanca, İngilizce, Matematik , Kimya gibi konularda çocukların derslerdeki sıkıntılarını çözen insanlarız, başka bir sıfatımız yok desem de içinde aslında tüm yukarıda bahsettiğim meslek gruplarından inanın hepsi var!. Ama bir gerçek var ki, çocukların ve gençlerin evde bulamadıkları desteği, güler yüzü ,sıcaklığı, yol göstericiliği ve zaman ayırmayı onlara sağlıyoruz. Yani esas ihtiyaçları olan kavramları !.Satırlarımı bir Türk bir de Alman meslektaşımın cümleleri ile noktalamak isterim.
“ Anne ve babaların çocuklarını okula göndermelerinin ana sebebi Fizik öğrenmenleri değil, disiplini öğrenmeleri olmalıdır.”
“Bundan sonra çocukların öğretmene değil, terapiste ihtiyaçları olacaktır.”
Herkes görevinin başına ! .. Ben anlatmaktan ve yazmaktan yoruldum, siz aynı şeyleri yaşamaktan yorulmadınız mı ?
Dr. Zeynep Z. GÖĞÜŞ
