Neden eğri oturuyoruz? Anlamadım!
“Hem doğru oturalım, hem de doğru konuşalım…! ”
Genellikle… ”savunmadığımız bir kişi veya konuyu, olumlu değerlendirmek istediğimizde” kullanırız… ”eğri oturup doğru konuşalım!” Yani “yiğidi öldür hakkını yeme” gibi. “Yiğit yiğitse… neden öldürürüz yiğidi…?” anlamadım!
Genellikle karşındakini biraz rahatlatma ve kendi görüşüne ikna etme adına retorik bir ince operasyondur “eğri oturup doğru konuşmak!” Yani savunduğumuz kişinin eğri, savunmadığımız kişinin de küçük bir doğrusunu itiraf ederek tarafsızlığımızı pazarlamaya çalışırız! Halbuki doğru oturup doğru konuşmak varken neden eğriyi savunarak doğruluk sergilemeye çalışırız?
Çünkü herkes diğerine karşı haklı çıkmak istiyor! Savunduğumuz her ne ise, o konu veya kişiden ikna etmeye çalışıyor!
Bazen bilinçaltı…, kişinin veya konunun yanlış ve eğri olduğunu bilmemize rağmen…, Toplum olarak “haklı çıkmayı…, hedefe ulaşmaktan daha önemli kılıyoruz!“ Hep birlikte haklı çıksak ne olur? Değerlerin, güvenin, paylaşımın yok olduğu gün, hepimiz haklı çıksak ne olur?
Biz eğri oturup doğru konuşmaya çalışırken, birileri eğri oturuşumuzdan faydalanarak, koltuğu altımızdan çektiği gün, hepimiz haklı çıksak ne olur?
Eğri oturduğumuzu söyleyerek, nasıl doğru konuşuruz onu da merak ediyorum? Eğri oturduğumuzu söylerken, sözde doğruyu konuşmadan önce, kendi eğriliğimizi neden hiç sorgulamayız..? Onu da anlamadım!
Amaç haklı çıkmak değil, hedefe ulaşmak olmalı…! Hedefe ulaşmak ise, önce kendi eğriliğimizi sorgulamaktan ve düzeltmekten geçer. Kendi eğrisini düzeltememişler, başkalarının eğrisini düzeltemezler…!
Şu an yazarken oturduğum koltukta doğru oturmak için elimden geleni yaptım! Umarım doğru yazmışımdır?
Mustafa Göğüş
